Wakacyjny wpis gościnny #3

Dzisiaj moim gościem jest Iza z Love for France. Iza już prawie dwa lata mieszka we Francji w przepięknej Alzacji. Swojego bloga pisze "dla tych, co lubią, bardzo lubią i kochają Francję". Obejrzyjmy więc Alzację oczami Izy.

Dlaczego warto spędzić wakacje w Alzacji?

Wakacje we Francji to raj. Połowa świata marzy o romantycznych spacerach nad Sekwaną, a druga z rozrzewnieniem je wspomina oglądając zdjęcia z archiwum. Właśnie z powodu swojej popularności Paryż – zwłaszcza mieszkańcom – kojarzy się raczej z puszką sardynek (gdzie wyjątkowe efekty wonne zapewnia paryskie metro).

Jeśli nigdy nie byliście w Paryżu, nawet nie będę Was przekonywać, abyście zmienili plany. Sama bym się nie dała od na to namówić. Natomiast, jeśli oglądanie wieży Eiffle’a oraz zwiedzanie Louvre’u macie już odhaczone, koniecznie rozejrzyjcie się po pozostałych częściach mapy Heksagonu. Jest jeszcze tyle do zobaczenia!

Według powszechnej opinii jednym z najpiękniejszych regionów Francji jest Alzacja. Szczęśliwy los sprawił, że właśnie tu mieszkam i chętnie Was po niej oprowadzę. Sami zobaczycie, że warto spędzić tu wakacje.

Alzacja, gdzie to jest?

Zacznijmy od spojrzenia na mapę.

Alzacja leży nad Renem w północno-wschodniej Francji. Sąsiedztwo z Niemcami i Szwajcarią to daleko więcej niż graniczne linie i geograficzne współrzędne. Region jest kulturowym tyglem, gdzie z wymieszania wpływów romańskich i germańskich powstał wyjątkowy amalgamat z osobnym dialektem, charakterystyczną, dość niemiecką kuchnią oraz otwartym i bardzo proeuropejskim podejściem do świata (co nie zawsze jest typową cechą Francuzów).

Po tym niewielkim wstępie czas wybrać się na wycieczkę. Zwiedzanie Alzacji rozpoczniemy od Strasbourga. W końcu to jej stolica, ale i jedno z największych miast Francji.

Strasbourg i jego zaułki

Wiele osób gdy słyszy o Strasbourgu, myśli, że to niemieckie miasto. Rzeczywiście nazwa może mylić, ale z większością alzackich miejscowości wcale nie jest lepiej. Do Niemiec mieszkańcy alzackiej stolicy faktycznie nie mają daleko. Wystarczy niewielki spacer przez most Pont de l’Europe, i znajdujemy się w niemieckim Kehl.

Zwiedzanie Strasbourga najlepiej rozpocząć od zabytkowego śródmieścia. Można pójść szerokim szlakiem, przez plac Kléber, Gutenberga aż do place de la Cathédrale, ale wąskie, kolorowe uliczki kuszą, żeby zboczyć ze szlaku. Pełno tu małych butików, kramików, budek z pamiątkami i jedzeniem, cukierni, kawiarni, jak i sklepów „sieciówek” od tych najbardziej popularnych po luksusowe. Gdy już zaczniemy przyglądać się detalom architektury, oglądać wystawy, wchodzić do środka do co ciekawszych sklepików, spacer może się znacznie wydłużyć. Mnie zawsze kusi, aby sprawdzić jeszcze, co znajduje się za rogiem, a co w kolejnej uliczce.

Z planem czy bez kierujcie się w stronę Katedry Notre-Dame. To prawdziwy klejnot miasta. Można podziwiać jej architekturę i zabytkowe witraże z XIIIgo wieku, zachwycić się zegarem astronomicznym, który od pięciu stuleci odmierza czas w wyjątkowo kunsztowny sposób. Inni przychodzą wspiąć się na sam szczyt najwyższej wieży by objąć panoramę miasta z lotu ptaka. Powodów, aby Katedrę zobaczyć jest jeszcze więcej. Sama wybieram się na początku lipca, by obejrzeć sławny spektakl gry świateł na jej fasadzie. To cykliczne wydarzenie, które odbywa się co roku w lato. Tym razem będzie jeszcze bardziej wyjątkowo, gdyż wypadają jej tysięczne urodziny. Nie, to nie pomyłka ani chochlik drukarski, Katedra Notre Dame w Strasbourgu świętuje tysiąc lat od momentu położenia pod nią kamienia węgielnego.

Na dalszy ciąg spaceru proponuję dzielnicę Petit France. Chodząc po ulicy Garbarzy czy placu Młynarzy pomyślcie o tych, którzy kiedyś zamieszkiwali te miejsca. W Małej Francji znajdziecie oryginalne domy szachulcowe z kolorowymi okiennicami, dobre restauracje i przyjemne kawiarnie.

Male miasteczka wśród winnic

Na pewno słyszeliście, że przez Alzację ciągnie się szlak win. W praktyce oznacza to 170 kilometrów winnic oraz dziesiątki małych miasteczek rozsianych na tej trasie. Życie ich mieszkańców przez okrągły rok podporządkowane jest cyklowi produkcji wina. począwszy od uprawy winorośli, przez zbiory, winifikację aż po sprzedaż zabutelkowanej przyjemności.

Miasteczka na alzackim szlaku win mają wyjątkowy urok i są absolutnym must-see dla każdego turysty odwiedzającego te rejony. Zajrzymy dziś do Eguisheim, które w 2013 roku w bardzo popularnym konkursie w kraju zdobyło tytuł Ulubionej miejscowości Francuzów. Jego wizytówką – jak i całej Alzacji – są kolorowe domy hojnie upiększone kwiatami. Geranium w ciepłych kolorach czerwieni, różu i pomarańczy ozdabiają niemal każde okno.

Pochodźcie sobie bez pośpiechu po wąskich uliczkach Eguisheim. Przyjrzyjcie się szczegółom, dachówkom, rzeźbionym gzymsom, odcieniom ścian, bibelotom wystawionym przed sklepiki na zachętę turystom. Bardzo pięknym elementem alzackiej dekoracji ulic są również kolorowe szyldy. Warto więc czasem zadrzeć głowę do góry.

Gdy się zmęczycie, zjedźcie miejscowego precla albo lody siedząc na ławce w cieniu rozłożystego drzewa.

Aha, koniecznie pójdźcie też na degustację Reslinga albo Gewurtztraminera. Nie będziecie mieć problemu, aby na nią trafić, gdyż niemal co pięćdziesiąt metrów nowe tabliczki zapraszające do kolejnego sklepu, czy następnej winiarskiej piwnicy. Jeśli nie jesteście pewni, jak degustacja przebiega, ile trzeba wiedzieć o winie, aby się na nią wybrać, czy koniecznie należy kupić na koniec jedno z degustowanych win, przeczytajcie mój krótki poradnik, Jak wygląda wizyta w piwnicy winiarzy.

W średniowiecznym zamku

Wybór trzeciego miejsca na naszą wycieczkę nie był wcale prostą sprawą. W Alzacji ciekawych zakątków jest co nie miara. Można iść na pieszą wędrówkę w góry jednym ze szlaków Wogezów albo na długi spacer po winnicy. Do wyboru są również wszelkiej maści muzea, a nawet skansen prawdziwej alzackiej wsi sprzed wieku. Dużo zależy też od pory roku. W okresie bożonarodzeniowym warto tu przyjechać na jarmarki świąteczne, które są kwintesencją gwiazdkowej atmosfery, cieszą oczy feerią barw oraz zapewniają mnóstwo atrakcji.

Postanowiłam natomiast, że opowiem Wam jeszcze o Château du Haut-Koenigsbourg, najsławniejszym średniowiecznym zamku regionu. Jest bowiem jednym z alzackich zabytków najchętniej odwiedzanych przez turystów.

Budowla położona na wysokości 755 m n.p.m. góruje nad okolicą. W słoneczne dni jej dach pokryty miedzianymi dachówkami lśni tak mocno, że jadąc w jej kierunku można mieć wrażenie, że ona sama stoi w płomieniach. Haut-Koenigsbourg jest warownią z XII wieku, która zrównana z ziemią w czasie wojny trzydziestoletniej została gruntownie odrestaurowana w pierwszych latach wieku dwudziestego, tak aby w najdrobniejszych szczegółach odwzorowywać swój pierwowzór.

Rzeczywiście, zarówno zewnętrzne mury, baszty, krużganki, tak i wewnętrzne sale balowe oraz pomieszczenia użytku codziennego sprawiają wrażenie, że ich mieszkańcy opuścili je zaledwie na moment i niebawem znowu się pojawią. Widok z najwyższego piętra zapiera dech w piersiach. To prawdziwie królewska perspektywa – zielone morze winnic, lasy Szwarcwaldu a przy dobrej pogodzie na horyzoncie rysuje się kontur szwajcarskich Alp.

Zwiedzanie zamku (gorąco polecam wydanie dodatkowych 8 euro na audioprzewodnik) jest bogatą i bardzo ciekawą lekcją historii. A historia jest bardzo ważnym elementem tożsamości mieszkańców Alzacji porównywalnie jak historia Polski dla Polaka. Odkrywanie jej losów pomaga spojrzeć na tą część Francji zupełnie innym okiem, lepiej zrozumieć jej obecny kształt. Nawet dla turysty szukającego przede wszystkim wakacyjnego wypoczynku, może to być doświadczenie zapadające głęboko w pamięć.

Jeśli tak jak mnie spodobała Wam się Alzacja i chcecie poczytać więcej na ten temat z punktu widzenia osoby, która tam mieszka odwiedźcie blog Izy Love for France i aby być na bieżąco z wpisami polubcie fanpejdża, zwłaszcza, że lada dzień blog będzie przechodził zmiany.

Dziękuję Iza za cudowny wpis!

Jeśli chcecie wziąć udział w blogowych wpisach gościnnych na temat podróżowania zapraszam do KONTAKTU

Trzydziestka z VATem

Jeśli tekst Ci się spodobał będzie mi miło jeśli podzielisz się nim ze znajomymi, zostawisz komentarz czy polubisz Trzydziestkę z VATem na facebooku.

5 komentarze

Iza z Love For France1 lipca 2015 10:11
Bardzo się cieszę, że mogłam zagościć na Twoich łamach :) Mam nadzieję, że tekst spodoba się Twoim czytelnikom i może zachęci ich do odwiedzenia Alzacji :) Pozdrawiam ciepło! Iza
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Beata1 lipca 2015 15:05
Alzacja jest przepiękna. Marzy mi się miasteczko Colmar. Jest prześliczne. Mam nadzieję, że uda mi się tam kiedyś wyjechać:) Uwielbiam te wszystkie szczegóły i szczególiki pokazane na zdjęciach. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Addicted to Passion1 lipca 2015 15:29
Ale tam pieknie, wrecz bajkowo!
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Wakacyjny wpis gościnny #3